Stało się osiemdziesiąte. Dziewięćdziesiąte wydarzyły się. Stało się śmierć i choroba oraz łysienie na łysie. Wymieniłem wiele marzeń na większą wypłatę i nigdy nawet nie zdawałem sobie sprawy, że to robię. Jednak tutaj Morrie rozmawiała z cudem naszych lat studenckich, jakbym był po prostu na długie wakacje. Czy znalazłeś kogoś, z kim można podzielić swoje serce? zapytał. Czy dajesz swojej społeczności? Czy jesteś w spokoju ze sobą? Czy starasz się być tak ludzkim, jak to tylko możliwe? Wymieniłem się, chcąc pokazać, że głęboko zmagałem się z takimi pytaniami. Co się ze mną stało? Kiedyś sobie obiecałem
(The eighties happened. The nineties happened. Death and sickness and getting fat and going bald happened. I traded lots of dreams for a bigger paycheck, and I never even realized I was doing it. Yet here was Morrie talking with the wonder of our college years, as if I'd simply been on a long vacation. Have you found someone to share your heart with? he asked. Are you giving to your community? Are you at peace with yourself? Are you trying to be as human as you can be? I squirmed, wanting to show I had been grappling deeply with such questions. What happened to me? I once promised myself)
Fragment ten odzwierciedla upływ czasu i zmiany, które przynosi życie, w tym starzenie się, choroby i poświęcenia dla wyższych dochodów. Narrator, nieco z żalem, zdaje sobie sprawę, że te kompromisy doprowadziły do utraty marzeń i osobistego spełnienia. Podczas rozmowy z Morrie narrator przypomina się o ważnych aspektach życia, które mógł zaniedbać.
Pytania Morrie dotyczące miłości, zaangażowania społeczności i osobistego pokoju wywołują poczucie dyskomfortu w narratorze. Zastanawia się nad własną podróżą i...