Paskudne małe małpy, które nazywają siebie ludźmi, nie mogą nic zrobić oprócz biegu i ukrycia. Aby te same małpy mogły sobie wyobrazić, że mogą ustabilizować tę atmosferę, jest arogancka nie do uwierzenia. Nie mogą kontrolować klimatu.
(The nasty little apes that call themselves human beings can do nothing except run and hide. For these same apes to imagine they can stabilize this atmosphere is arrogant beyond belief. They can't control the climate.)
W książce Michaela Crichtona „State of Fear” autor krytykuje ludzką arogancję dotyczącą kontroli klimatu. Opisuje ludzi jako „paskudne małe małpy”, które mają tendencję do unikania wyzwań, a nie bezpośrednio ich konfrontują. Ta charakterystyka podkreśla postrzeganą daremność w ludzkich wysiłkach na rzecz zarządzania złożonymi systemami, takimi jak atmosfera.
Crichton podkreśla, że wiara w zdolność ludzkości do stabilizacji klimatu jest zbyt zarozumiała. Twierdzi, że ludzie, pomimo zaawansowanej technologii i inteligencji, są ostatecznie bezsilni przeciwko ogromnym siłom natury. Ta perspektywa kwestionuje skuteczność i zdolność interwencji ludzkich w kwestiach środowiskowych.