Te dzieci były mądre, były entuzjastyczne i były wystarczająco młode, aby szkoły nie zniszczyły całego zainteresowania nauką. Nadal mogli używać swoich mózgów, co zdaniem Thorne było pewnym znakiem, że jeszcze nie ukończyli formalnego wykształcenia.
(These kids were smart, they were enthusiastic, and they were young enough so that the schools hadn't destroyed all their interest in learning. They could still actually use their brains, which in Thorne's view was a sure sign they hadn't yet completed a formal education.)
W książce „The Lost World” Michaela Crichtona autor zastanawia się nad grupą dzieci, które wykazują prawdziwą ciekawość i inteligencję. Ich entuzjazm uczenia się sugeruje, że nie zostały jeszcze poddane ograniczeniom i ograniczeniom często występującym w formalnych systemach edukacji. Oznacza to, że ich potencjał jest nadal nienaruszony i są w stanie myśleć twórczo i krytycznie.
Obserwacja Crichtona podkreśla kontrast między nieskażonymi umysłami tych dzieci a często sztywną naturą tradycyjnego szkolnictwa, co może stłumić naturalną ciekawość. Wskazuje, że zdolność dzieci do aktywnego angażowania ich mózgów jest wyraźną wskazówką, że jeszcze nie w pełni przeszli konwencjonalny proces edukacyjny, który czasami może hamować ich wrodzoną chęć uczenia się i odkrywania.