W „Atlasie chmur” Davida Mitchella narracja bada zawiłe powiązania między osobami w różnych okresach i lokalizacjach. Cytat oddaje wątek własnej tożsamości i ograniczeń narzucanych przez posiadaną wiedzę i doświadczenia. Pragnienie bohatera, by przekroczyć swoje obecne ja, zawiera w sobie uniwersalne pragnienie rozwoju i transformacji, podkreślając walkę między aspiracjami a rzeczywistością.

Ta tęsknota za wiedzą i bogatszą egzystencją rozbrzmiewa przez całą książkę, gdy bohaterowie zmagają się ze swoimi rolami w szerszym kontinuum historycznym. Każda historia zawarta w powieści ilustruje, jak dążenie do zrozumienia i oświecenia kształtuje tożsamość, zachęcając czytelników do refleksji nad własnymi podróżami w kierunku stawania się czymś więcej niż tym, za co siebie postrzegają.