Mitch Albom opowiada o jego rozmowach z byłym profesorem, Morrie Schwartzem, który zbliża się do końca swojego życia z powodu ALS. Dyskusje te odbywają się w każdy wtorek, gdzie Morrie dzieli się swoją mądrością na różne aspekty życia, takie jak miłość, praca i śmierć. Ich czas razem staje się głęboką lekcją w pełni życia, podkreślając znaczenie relacji i wartość ludzkiego połączenia.

Wyrażenie „jesteśmy wtorek”, oznacza specjalną więź między Mitchem i Morrie podczas tych spotkań. Symbolizuje rutynę i zaangażowanie w angażowanie się w znaczący dialog, umożliwiając Mitcha wchłanianie spostrzeżeń Morrie. Uśmiech Morrisa odzwierciedla jego rozumienie głębszego znaczenia ich cotygodniowych spotkań, podkreślając, że najważniejsze lekcje życia są często wyuczone poprzez prawdziwe towarzystwo.