Podziel się sekretem: w ten sposób przyznane są talenty. Zanim noworodki otworzą oczy, okrążamy je, wyglądając jako genialne kolory, a kiedy zacisną swoje małe ręce po raz pierwszy, faktycznie chwytają kolory, które uważają za najbardziej atrakcyjne. Te talenty są z nimi na całe życie. Lucky {cóż, moim zdaniem, Lucky} wybierają mnie. Muzyka. Od tego momentu żyję w twoim huku i gwizdku, każdego zerwania sznurka lub pałku klawisza fortepianowego. Nie mogę cię utrzymać. Brakuje mi takiej mocy. Ale wlewam cię. I
(will share a secret: this is how talents are bestowed. Before newborns open their eyes, we circle them, appearing as brilliant colors, and when they clench their tiny hands for the first time, they are actually grabbing the colors they find most appealing. Those talents are with them for life. The lucky ones {well, in my opinion, the lucky ones} choose me. Music. From that point on, I live inside your every hum and whistle, every pluck of a string or plink of a piano key. I cannot keep you alive. I lack such power. But I infuse you. And)
Fragment opisuje mistyczny proces, w którym talenty są przyznawane noworodkom. Zanim zdobędą wzrok, są otoczone żywych kolorów, które symbolizują potencjalne talenty. Gdy dzieci rozumieją te kolory małymi rękami, skutecznie wybierają swoje na całe życie prezenty, a muzyka jest wyróżniona jako specjalne błogosławieństwo. Według narratora niektóre osoby mają szczęście, gdy łączą się z muzyką, a narrator staje się częścią każdego wyrażenia muzycznego, które tworzą.
Autor podkreśla głęboki, transformacyjny związek między talentem a życiem, przedstawiając muzykę jako istotną siłę, która przenika istnienie. Podczas gdy narrator przyznaje, że nie może podtrzymywać życia, odgrywają kluczową rolę w inspirowaniu i wzbogacaniu jednostek podczas ich muzycznej podróży. Ta czarująca refleksja na temat talentu i esencji muzyki jest w sercu „Magic Strings of Frankie Presto” Mitch Albom.