Dünyanın kabul ettiği kimseyi ziyaret etmiyor, o zaman neden geldi?

(The one whom the world accepts does not visit anyone it has turned away from, so why did he come?)

by {Naguib Mahfouz}
(0 Yorumlar)

Naguib Mahfouz'un "Quail ve Sonbahar" kitabında, kabul ve reddetmenin doğası hakkında derin bir soru ortaya çıkıyor. Alıntı, toplum tarafından saygı duyulan, ancak marjinalleştirilmiş veya gözden kaçanlarla etkileşime girmeyi seçen birinin paradoksunu vurgular. Okuyucuyu bu tür eylemlerin arkasındaki motivasyonları ve insan ilişkilerinin karmaşıklıklarını dikkate almaya zorlar.

Bu soruşturma, kimin değer verildiğini ve kimin olmadığını belirleyen toplumsal dinamiklere yansımayı davet eder. Gerçek bağlantının genellikle toplumsal normları ve beklentileri aştığını ve empati ve insan etkileşimi hakkında daha derin bir anlayışa neden olduğunu düşündürmektedir. Mahfouz bizi göz ardı edilenleri aramanın etkilerini ve köprü böceği için gereken cesareti düşünmeye teşvik ediyor.

Stats

Kategoriler
Votes
0
Page views
57
Güncelle
Ocak 24, 2025

Rate the Quote

Yorum ve İnceleme Ekle

Kullanıcı Yorumları

{0} yoruma göre
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yorum ve İnceleme Ekle
E-postanızı asla başkalarıyla paylaşmayacağız.
Daha Fazlasını Gör »

Popular quotes

Taffy. Taffy hakkında düşünüyor. Şimdi dişlerini dışarı çıkaracağını düşünüyor, ama onunla yemek demek olursa, her neyse onu yiyecektir.
by {Mitch Albom}
Tüm insan çabalarımız böyle, yansıttı ve bunun nedeni sadece bunu gerçekleştirmek için çok cahil olduğumuz ya da hatırlamak için çok unutkan olduğumuz, dayanması gereken bir şey inşa etme konusunda güven duyduğumuz için.
by {Alexander McCall Smith}
Paranın değeri yaşa bağlı olarak özneldir. Bir yaşında, biri gerçek toplamı 145.000 ile çarpar ve bir pound bir çocuğa 145.000 pound gibi görünür. Yedi'de - Bertie'nin yaşı - çarpan 24 yaşında, böylece beş kilo 120 pound gibi görünüyor. Yirmi dört yaşında, beş kilo beş kilo; Kırk beşte 5'e bölünür, böylece bir kilo ve bir kilo yirmi peni gibi görünüyor. {Tüm Rakamlar İskoç Hükümeti Tavsiye Broşürü: Paranızı Taşıma.}
by {Alexander McCall Smith}
Aslında, hiçbirimiz ilk etapta llb'sini nasıl almayı başardığını bilmiyoruz. Belki bu günlerde mısır gevreği kutularına hukuk diploması koyuyorlar.
by {Alexander McCall Smith}
Bakın, eğer bilimin eninde sonunda Tanrı'nın olmadığını kanıtlayacağını söylüyorsanız, bu konuda farklı olmalıyım. Ne kadar küçük bir kurbağa yavrusuna, bir atoma kadar götürseler de, arayışın sonunda her zaman açıklayamadıkları bir şey, her şeyi yaratan bir şey vardır. Ve diğer tarafa ne kadar gitmeye çalışırlarsa çalışsınlar - yaşamı uzatmak, genlerle oynamak, şunu klonlamak, şunu klonlamak, yüz elliye kadar yaşamak - bir noktada hayat biter. Peki sonra ne olur? Hayat ne zaman sona erer? Omuz silktim. Anlıyorsun? Arkasına yaslandı. Gülümsedi. Sona geldiğinizde, Tanrı'nın başladığı yer burasıdır.
by {Mitch Albom}
Küçük kasabalar metronom gibidir; En ufak bir hareketle, vuruş değişir.
by {Mitch Albom}
Benim yerime senin ölmen gerektiğini söylüyorsun. Ama dünyada bulunduğum süre boyunca benim yerime de insanlar öldü. Bu her gün oluyor. Siz gittikten bir dakika sonra yıldırım düştüğünde veya içinde olabileceğiniz bir uçak düştüğünde. Meslektaşınız hastalandığında ve siz hastalanmadığınızda. Biz bu tür şeylerin rastgele olduğunu düşünüyoruz. Ama her şeyin bir dengesi var. Biri solar, diğeri büyür. Doğum ve ölüm bir bütünün parçalarıdır.
by {Mitch Albom}
Doğum ve ölüm arasında çok fazla can alıyoruz. Çocuk olmak için bir hayat. Yaşlanacak bir hayat. Gezmek, yerleşmek, aşık olmak, ebeveyn olmak, vaatlerimizi test etmek, ölümlerimizi gerçekleştirmek ve bazı şanslı durumlarda, bu farkındalıktan sonra bir şeyler yapmak için bir hayat.
by {Mitch Albom}
Luisa, yaygaranın olduğu yerde ikiyüzlülüğün de var olduğunu düşünüyor
by {David Mitchell}
Sorun görünümünde gergin olma eğilimim var. Tehlike yaklaştıkça daha az gerginleşirim. Tehlike el altında olduğunda, şiddetli bir şekilde şişerim. Saldırganımla boğuşurken, korkmadan ve çok az yaralanma düşüncesiyle bitirmek için savaşıyorum.
by {Jean Sasson}