Her şeyin kendinden değerine sahip olmasından çok uzak değil ... ve piç değerine sahip olmaması da çok uzak değil ... şu anda nefeslerini telaffuz eden bir milyon insan .. Aynı zamanda, bir çocuğun sesi onun kaybı üzerinde ağlıyor .. ya da geceyi ileten bir sevgilinin sesi ... kalbini rahatsız ediyor ... gülmek mi?
(It is not far from that everything has self -value..and it is also not far that he does not have the value of the bastard..The one million people who pronounce their breath at this moment .. At the same time, the voice of a child is crying over the loss of him .. or the voice of a lover that transmits the night and the universe is troubled His heart ... laugh or cry ??)
Alıntı, her bireyin içsel değerini yansıtır, bu da her insanın koşullarına bakılmaksızın azalamayan bir öz değeri tuttuğunu gösterir. Aynı zamanda evrensel bir ağrı ve kayıp deneyimine işaret eder, bazıları gelişebilirken, diğerlerinin insan varlığının ikiliğini sergileyen keder içinde kaldığını gösterir.
Naguib Mahfouz'un "Sugar Street", insanların yaşadığı eşzamanlı sevinçleri ve üzüntüleri yakalar. Ağlayan bir çocuğun görüntüleri ve bir sevgilinin sorunlu kalbi, kahkahaların ve gözyaşlarının bir arada bulunduğu, paylaşılan insanlığımızı ve hepimizi bağlayan duygusal goblenimizi vurgulayan yaşamın karmaşıklığını kapsar.