Uygun empati veya his olmayan bir insan, tasarım veya hata ile eksik olacak şekilde inşa edilmiş bir Android ile aynıdır. Temel olarak, yaşayan yaratıklarının kurban düştüğü kaderi umursamayan birini kastediyoruz; Müstakil duruyor, bir seyirci, John Donne'nin teoremiyle 'hiç kimse bir ada değil', ama teoreme bir bükülme veriyor: zihinsel ve ahlaki bir ada.
(A human being without the proper empathy or feeling is the same as an android built so as to lack it, either by design or mistake. We mean, basically, someone who does not care about the fate which his fellow living creatures fall victim to; he stands detached, a spectator, acting out by his indifference John Donne's theorem that 'No man is an island,' but giving that theorem a twist: that which is a mental and a moral island .)
Empati kavramı insanlığımızın merkezinde yer alır ve yokluğu bir kişiyi ruhsuz bir Android'e benzetebilir. Pasaj, empati olmayan bireylerin sadece duygusal olarak bağlantısı kesilmediğini, aynı zamanda başkalarının acısına da kayıtsız olduklarını göstermektedir. Hayatı, hem zihinsel hem de ahlaki bir tecrit duygusunu yineleyen katılımcılardan ziyade pasif seyirciler olarak gözlemlerler. Bu tasvir, insan bağlantıları ve duygusal müfrezenin sonuçları hakkında daha derin bir gerçeği vurgular.
Dahası, John Donne’nin fikrine atıf, her bireyin doğal olarak başkalarına bağlı olduğunu gösterir. Bununla birlikte, empatiden yoksun olanlar, bu bağlantıyı duygusal bir engel haline getirerek kendi zihinlerinde izole edilir. Onların ilgisizliği, bireyleri bağlayan ortak insanlığı tanıma, varlıklarını insan deneyiminin genişliğinde tek başına duran bir ada gibi izole hale getirememeyi yansıtır.