Bir iş aramak için iyi bir yer değil, genç arkadaş. . . . Tamam iş var. . . . Bir ayda altmış beş yaşında olacağım, dört gün olacağım ve çalıştığım beş yaşındayım sanırım, henüz iyi bir iş bulmadım.
(Aint no good place to look for a job, young feller. . . . There's jobs all right. . . . I'll be sixty-five years old in a month and four days an I've worked sence I was five I reckon, an I aint found a good job yet.)
Alıntı, iş piyasasına ilişkin derin bir hayal kırıklığı ve hayal kırıklığı duygusunu yansıtıyor. Konuşmacının çocukluktan beri kapsamlı çalışma geçmişine rağmen, asla tatmin edici bir iş bulamadılar. Bu duygu, özveri ve deneyimlerine bakılmaksızın, birçok birçok anlamlı istihdam aramada karşılaşılan zorlukları vurgular.
Birey emeklilik yaşına yaklaştıkça, "iyi bir iş" bulma konusundaki kötümserlikleri, iş memnuniyetsizliğinin daha geniş toplumsal meselesinin altını çizmektedir. İfade, fırsatların var olduğunu, ancak yerine getirilmeye veya istikrara yol açmayabilir. Bu vahiy, iş deneyimlerinin gerçekliği ile boğuşan emekçi bireylerin mücadelelerini ortaklaştırır.