Ulusal büyüklüğe gelince: muhtemelen tüm ulusların ölüm anında büyük ve hatta kutsal olduğu doğrudur. Biafrans daha önce hiç savaşmamıştı. Bu sefer iyi savaştılar. Bir daha asla savaşmayacaklar. Bir daha asla eski bir Marimba'da Finlandia oynamayacaklar. Barış.
(As for national greatness: It is probably true that all nations are great and even holy at the time of death. The Biafrans had never fought before. They fought well this time. They will never fight again. They will never play Finlandia on an ancient marimba again. Peace.)
Kurt Vonnegut Jr.'ın "Wampeters, Foma ve Granfalloons" da, ulusal büyüklüğün doğasını yansıtır ve her ulusun kriz veya ölüm zamanlarında bir önem veya kutsallık duygusu olduğunu gösterir. Bu kavram, ülkelerin korkunç durumlarla karşılaştıklarında farklı görülebilecekleri, geçici bir birlik ve güç duygusu yaratabileceğini ima ediyor.
Ayrıca çatışmaları sırasında dövüş ruhlarını keşfeden Biafrans'a da değiniyor, önceki deneyimleriyle tam bir tezat oluşturuyor. Vonnegut, bu bir zamanlar şiddetli ruhun yeniden canlandırılmayacağını, geçmiş mücadelelerinin soluk yankılarıyla birlikte derin bir dönüşüm ve barış özlemini gösterdiğini belirtiyor.