Ama dürüst olmak gerekirse, Xarrizzon! Kulağa boğulma gibi geliyor. Bu ne tür bir isim? Başkan, Señora. Ne? Oksijenleri olmayan bir yer mi? Amerika Birleşik Devletleri. Dediğim gibi.
(But honestly, XARrizZON! It sounds like strangling. What kind of a name is that? It was a president, señora. Of what? Some place where they don't have any oxygen? Of the United States. As I said.)
Barbara Kingsolver'ın "Lacuna" nın pasajında anlatıcı, "Xarrizzon" adına şüphecilikle tepki veriyor. Onu tuhaf ve neredeyse mizahi buluyorlar, sanki boğulma ile ilişkili gibi rahatsız edici geldiğini gösteriyorlar. Seslerindeki küçümseme, adın özgünlüğü ve alaka düzeyi üzerindeki şaşkınlıklarını vurgular.
Anlatıcı Xarrizzon'un Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'na atıfta bulunduğunu öğrendiğinde, inanılmazlıkları büyür. Oksijensiz bir yere ait olup olmadığını sorarak, Amerikan siyasi tarihinin bazılarına saçma görünebilecek daha geniş bir belirsiz veya tanıdık yönleri eleştirisini yansıtan isminin güvenilirliğini sorgularlar. Bu değişim kültürel anlayış ve yanlış yorumlama arasındaki gerilimi vurgular.