Ama yine de çocuk gibi davranmaları gerekmez mi? Normal değiller. Tarih gibi davranıyorlar. Napolyon ve Wellington. Sezar ve Brütüs.
(But shouldn't they still act like children? They aren't normal. They act like--history. Napoleon and Wellington. Caesar and Brutus.)
Orson Scott Card'ın "Ender's Game" adlı eserinde karakterler, rollerinin ağır yükleriyle ve tarihin ağırlığıyla boğuşuyor. Anlatı, çocukluktaki masumiyet ile genç liderlere yüklenen sorumluluklar arasındaki gerilime değiniyor. Bu çatışma, tarihi figürler olarak görülmelerine rağmen çocuksu niteliklerini korumaları gerekip gerekmediği sorusunu gündeme getiriyor. Diyalog, bu çocukların yalnızca bireyler olmadığı, aynı zamanda Napolyon ve Sezar gibi geçmiş liderleri anımsatarak daha geniş tarihsel anlatıları temsil ettiği fikrini yansıtıyor. Hem gençlik hem de önemli figürler olarak kimliklerini daha büyük bir plan içinde yönlendirmek zorundalar; bu da onların savaş ve liderlik bağlamındaki eylemlerini anlamalarını ve gelişimlerini zorlaştırıyor.
