Ama sonra yaptı. O öldü. Artık ziyaret yok, daha fazla telefon görüşmesi yok. Ve farkına bile varmadan, sanki köklerim çekilmiş gibi, sanki bir nehrin bir yan dalından aşağı iniyormuşum gibi sürüklenmeye başladım.
(but then she did. she died. no more visits, no more phone calls. And without even realizing it, I began to drift, as if my roots had been pulled, as if I were floating down some side branch of a river.)
Bu alıntı, sevilen birinin ölümünün ardından yaşanan derin bir kayıp ve boşluk duygusunu yansıtıyor. Anlatıcı, bir zamanlar neşe ve destek getiren kişisel bağlantıların sona erdiğini gösteren ani bir yokluğu anlatıyor. Bu boşluk, gerçeklikten ve tanıdık olandan kopukluğu akla getiren, kökten kopmaya benzer duygusal bir sürüklenme yaratır. Akıntının aşağısında süzülme görüntüsü, kederin ardından duyulan amaçsızlık ve kırılganlık hissini gösteriyor.
Bu pasaj, yaşamın geri dönülemez şekilde değiştiği çok önemli bir anı özetliyor. Anlatıcı, değerli birini kaybetmenin acı gerçeğiyle boğuşuyor ve böyle bir kaybın insanı nasıl başıboş ve yalnız hissettirebileceğinin altını çiziyor. Ziyaretlerden ve telefon görüşmelerinden bahsedilmesi, anlamlı etkileşimlerin sona erdiği anlamına gelir; arkadaşlıktan yalnızlığa keskin geçişi ve bunun kişinin duygusal durumu üzerindeki derin etkisini vurgular.