Albay Cathcart, sabit başarı standartlarına dirençli bir zihniyet örneklendirir. Mutlak bir mükemmellik seviyesi için çabalamak yerine, akranlarıyla karşılaştırmalarla başarısını ölçer. Bu yaklaşım, yüzeysel bir başarı anlayışını ortaya koyuyor, burada da etrafındaki kişilerin kendi değeri için yeterli.
Kişisel büyüme veya mutlak standartlardan ziyade göreceli performansa odaklanarak, Cathcart'ın bakış açısı hırs ve rekabet üzerine daha geniş bir yorumu yansıtmaktadır. Onun yaklaşımı, askeri siyasetin saçmalıklarının ve liderlikteki sıklıkla yanlış yerleştirilmiş değerlerin altını çizerek, başkalarının başarılarıyla hizalandığında sıradanlığın hakim olabileceği bir kültürü vurguluyor.