Joseph Heller'in "Catch-22" romanında, Yossarian ve Clevinger arasında çok önemli bir diyalog ortaya çıkıyor ve savaşın saçmalıklarını vurguluyor. Yossarian, Clevinger'a insanların onu öldürmeye çalıştığını söyleyerek hedeflenme korkusunu ifade eder. Clevinger, aksine, kimsenin özellikle Yossarian'dan sonra olmadığı konusunda ısrar ediyor, daha ziyade mermiler ayrım gözetmeden uçarken herkesin tehlikede olduğu konusunda ısrar ediyor. Bu değişim, bireysel endişelerin kolektif bir tehditle gölgede kaldığı savaşın kaotik ve irrasyonel doğasını ortaya çıkarıyor.

Konuşma kitabın kritik bir temasının altını çiziyor: askerler arasında yaygın çaresizlik ve paranoya duygusu. Yossarian'ın özel olarak hedeflenmek veya başkalarıyla risk altında olmak arasındaki ayrım hakkındaki basit ama derin sorusu, durumlarının deliliğini vurgulamaktadır. Nihayetinde, savaşın saçmalıkları belirginleşir, çünkü gerçek şu ki, herkes aynı tehlikeli ortama tabidir, bu da varoluşsal karışıklığa ve hayatta kalma mücadelesine yol açar.