Sevgili dostlar, başladı, mutluluk için bir zaman çizelgesi yok; Bence kendi kurallarına göre hareket ediyor. Ben bir çocukken yarın mutlu olacağımı düşündüm, genç bir adam olarak gelecek hafta olacağını düşündüm; Geçen ay asla olmayacağını düşündüm. Bugün, şimdi olduğunu biliyorum.
(Dear friends, he began, there is no timetable for happiness; it moves, I think, according to rules of its own. When I was a boy I thought I'd be happy tomorrow, as a young man I thought it would be next week; last month I thought it would be never. Today, I know it is now.)
Alıntıda, konuşmacı mutluluğun doğasını yansıtır ve belirli bir programı takip etmediğini düşündürür. Hayatının farklı aşamaları boyunca, mutluluğu ne zaman bulacağı konusunda çeşitli beklentileri vardı, sadece bunun zamanlanabilecek veya tahmin edilebilecek bir şey olmadığını fark etmek için. Bunun yerine, mutluluk şu anda var olan, şimdi yaşamanın önemini vurgulayan bir şeydir.
Bu içgörü, gelecekte belirli bir zaman veya olayı bekleyerek mutluluk aramanın hayal kırıklığına yol açabileceğini vurgulamaktadır. Konuşmacının, gelecekteki mutluluğa karşı naif bir inançtan dolayı, yakınlığını anlamaya kadar evrimi, sevinçin günümüzde bulunabileceğini ve genellikle gelecekteki hedeflere ulaşmaktan ziyade beklenmedik bir şekilde ortaya çıktığını hatırlatır. Nihayetinde, mesaj gerçek mutluluğun keşfedilebileceği mevcut anın farkındalık ve takdirini teşvik eder.