Tabii ki ölüyor. Hepimiz ölüyoruz.
(Of course he's dying. We are all dying.)
Joseph Heller'in "Catch-22" romanında, derin bir ifade insan ölümlerinin özünü yakalar: "Elbette ölüyor. Hepimiz ölüyoruz." Bu alıntı, hayatın geçişinin evrensel gerçeğini vurgulayan her bireyin yüzleştiği kaçınılmaz gerçekliği yansıtır. Mortalitenin ortak bir deneyim olduğunu hatırlatır ve okuyucuları kendi yaşamlarını ve onları tanımlayan deneyimleri düşünmelerini istemektedir.
Bu kavram, savaşın saçmalıkları ve karakterlerinin mücadeleleriyle ilgilenen kitap boyunca yankılanıyor. Heller, varoluşun karmaşıklıklarını ve insan yaşamını tanımlayan paradoksları incelemek için karanlık mizah ve hiciv kullanır. Nihayetinde, alıntı, ölümlerimizin farkındalığının seçimlerimizi ve perspektiflerimizi nasıl etkileyebileceğini göstererek, bizim koşullarımızın saçmalıklarıyla yüzleşmeye çağıran anlatının merkezi bir temasını kapsar.