Alıntı, şairler ve yazarlar arasında edebi ilhamın birbirine bağlılığını vurgular. Bir şairin, daha önce ve yanına gelenlerin başarılarından yararlanmaktan çekinmemesi gerektiğini öne sürüyor. Bunu intihal olarak görmek yerine, yazar, başkalarının fikirlerini ve içgörülerini dahil etmenin ve geliştirmenin yaratıcı sürecin doğal bir parçası olduğunu savunuyor.

Bunu yaparak sanatçılar önemli ve orijinal bir şey yaratabilirler. Fikir, büyüklüğün bir edebi topluluk içinde işbirliği ve kaynakların paylaşılmasından kaynaklanıyor. Böylece, kendini izole etmek yerine, seleflerin kolektif başarılarını benimsemek inovasyonu teşvik eder ve literatürün gelişen goblenine katkıda bulunur.