Geçit, anlatıcının hayatına nüfuz eden ve deneyimlerini kalıcı bir yeraltı akımına benzeten derin bir endişe ve korku duygusunu yansıtır. Bu korku, başarısızlık ve kayıp korkusu olarak kendini gösterir, onu gerçek bir insandan daha eski bir karikatürde bir karakter gibi hissetmeye yönlendirir ve kimlik ve özgünlükle mücadele eder.

Bu metafor, korkularının felç edici doğasını vurgular, bu da eylemlerinin sıklıkla sıkıntıdan kaçınma ve ilişkilerini koruma arzusu tarafından yönlendirildiğini düşündürmektedir. Nihayetinde, korkunun kişisel gelişim ve gerçek kendini ifade etme üzerindeki etkisini vurgular, Philip K. Dick'in çalışmalarında tekrar eden bir tema.