Kişisel korkularımız ve duygularımız bazen kamu tehlikesinden daha güçlüdür. Onları gizli tutarak, malign kalmalarına izin veriyoruz. Gitmesini istiyorsanız bir şey ifade edebilmeniz ve bunu yapmak için bunun var olduğunu kabul etmelisiniz.
(Our personal fears and emotions are at times stronger than public danger. By keeping them secret, we allow them to remain malignant. You need to be able to articulate something if you want it to go away, and to do that, you must acknowledge that it exists.)
"Sessiz olduğum şeyler" kitabında Azar Nafisi, kişisel korkuların ve duyguların dış tehditleri gölgede bırakabileceğini ve iç mücadelelerimizin herhangi bir kamu tehlikesinden nasıl daha güçlü olabileceğini ortaya koyabileceğini savunuyor. Bu duygularla yüzleşmenin önemini vurgulamak yerine, gizliliğin bu duyguların iltihaplanmasına ve zamanla daha da kötüleşmesine izin verebileceğini düşündürüyor.
Nafisi, bu tür korkuların üstesinden gelmek için ilk adımın onları ifade etmek olduğunu vurguluyor. Varlıklarını kabul ederek iyileşme sürecine başlarız ve çözünürlük için çalışabiliriz. Bu içgörü, anlayışı ve kişisel büyümeyi teşvik etmek için duygularımız hakkında açık diyalog gerekliliğini vurgulamaktadır.