Joseph Heller'in "Catch-22" nin alıntısı, hilein boşluğunu ve sahtekârlığın kaçınılmaz başarısızlığa yol açabileceği fikrini vurgulamaktadır. Kişi kuralları manipüle etmeye veya aldatma yoluyla bir avantaj elde etmeye çalışsa bile, başarının zor olduğunu düşündürmektedir. Bu, benzer etik dışı stratejiler kullanan bireyler arasındaki rekabeti göstermektedir, bu da oyunun hile yapmaya güvenenler tarafından asla gerçekten kazanılmadığını ima eder.

Dahası, bu kavram savaşın saçmalıkları ve romanda tasvir edildiği gibi çatışmanın doğası hakkında daha büyük bir yorumu yansıtmaktadır. Aldatıcı taktiklerle uğraşanlar genellikle kendilerini sağ ve yanlış bulanıklık arasındaki çizgilerin burada bir upmenlik döngüsünde bulurlar. Nihayetinde Heller, insan davranışı ve deneme zamanlarında ahlaki bütünlüğün karmaşıklıkları hakkında daha derin bir gerçeği iletir.