Joseph Heller'in "Catch-22" de düşündürücü bir değişim, özellikle cinsel ilişkilerle ilgili insan motivasyonunun karmaşıklıklarını araştırıyor. Karakterler, çok sayıda ortağın peşinde koşmanın daha derin güvensizlikler, özellikle cinsel yetersizlik korkusu tarafından yönlendirilebileceği fikrini araştırıyor. Bu, insanların güvenlik açıklarını maskelemek için genellikle kendi kendini yıkıcı davranışlarda bulundukları ortak bir temayı yansıtır.

Diyalog bu motivasyonun samimi bir kabulünü ortaya koyuyor. Davalı, eylemlerinin gerçekten de bilinçaltı korkulara bir yanıt olduğunu kabul ederek, doğrulama için çaresizliğin gerçek bağlantı yerine karışıklığa yol açtığı bir döngüyü vurguladı. İnsan davranışına ilişkin bu içgörü, okuyucuları kendi ilişkilerinin arkasındaki gerçekler ve onlara rehberlik eden motivasyonlar üzerinde düşünmeye davet eder.