Joseph Heller'in "Catch-22" nin kaotik sahnesinde, karakterler geri dönen biri hakkında bağırırken heyecan ve karışıklık patladı. Ünlemler, bir rahatlama ve alarm karışımını önererek, başkalarının bu geri dönüşün sonuçlarını sorgulamaya yönlendiriyor. Seslerindeki aciliyet, romanın saçmalık temalarını ve koşullarının çılgın doğasını vurgular.
Bu an, karakterlerin algılanan tehditlere içgüdüsel tepkilerini yakalar, yaygın korku duygusunu ve hayatta kalma mücadelesini gösterir. Çalışmaya yönelik çılgınca komut, içinde bulundukları kaotik ortamı daha da vurgular, rasyonalitenin genellikle paniğe yol açtığı yerdir. Heller bu yoğunluğu savaşın saçmalıklarını ve insan durumunu eleştirmek için kullanır.