İnsanlık bizden mutlu olmamızı istemiyor. Bizden sadece onun adına mükemmel olmamızı istiyor. Önce hayatta kalmak, sonra becerebildiğimiz ölçüde mutluluk... İşinizin aralıklarında elinizden geldiğince keyif alın, ama önce işiniz, önce öğrenmek, kazanmak her şeydir çünkü o olmadan hiçbir şey olmaz.
(Humanity does not ask us to be happy. It merely asks us to be brilliant on its behalf. Survival first, and then happiness as we can manage it.... Take what pleasure you can in the interstices of your work, but your work is first, learning first, winning is everything because without it there is nothing.)
Alıntı, insanlığın bireysel mutluluktan ziyade başarıya ve mükemmelliğe öncelik verdiğini vurguluyor. Kolektif için gerekli olduğundan, öncelikli odak noktamızın hayatta kalmak ve çabalarımızda parlak bir performans sergilemek olması gerektiğini öne sürüyor. Buradaki fikir, mutluluğun ikinci sırada geldiği ve işimizin ve başarılarımızın önemine göre ikinci planda olduğudur.
Bu görüşe göre, zorlu çalışmaların ve karşılaşılan zorlukların ortasında küçük mutluluk anları bulunmalıdır. Ancak asıl mesaj açıktır: Çalışmak, öğrenmek ve başarı her şeyden önemlidir; bu da bu uğraşlar olmadan kişisel mutluluğun çok az değer taşıdığını gösterir. Bu, topluma katkının kişisel tatminden daha önemli olduğuna olan inancı yansıtıyor.
