Gözleri olan ve hala göremeyen herkesten utanıyorum. {Bayan. Plithiver}
(I am ashamed of anyone who has eyes and still cannot see. {Mrs. Plithiver})
Kathryn Lasky'nin "Yolculuğu" nda, Bayan Plithiver karakteri, etraflarındaki gerçeği tanımayanlara karşı hayal kırıklığını ifade ediyor. Görüşe sahip olmanın utanç verici bir durum olduğuna, ancak belirgin olandan habersiz kalmanın utanç verici bir durum olduğuna inanıyor. Bu duygu, kitapta farkındalık ve aydınlanma ile ilgili daha geniş bir temayı yansıtmaktadır. Bayan Plithiver'ın sözleri, bireylerin gözlerini dünyanın gerçeklerine açmaları ve çevreleriyle daha derin etkileşime girmeleri için harekete geçirici bir çağrı görevi görür.
Alıntı, anlayış aramak ve açık ve mevcut gerçeklerden uzaklaşmak için ahlaki bir yükümlülüğün altını çiziyor. Özünde, Lasky okuyucuları cehalette kalmak yerine hayatlarının sorunları ve zorlukları ile yüzleşmeye teşvik eder. Bayan Plithiver'ın bakış açısıyla, anlatı izleyicinin kendi farkındalık düzeyleri ve sıklıkla gözden kaçan şeyleri kabul etmenin önemi üzerinde düşünmeleri için zorlar.