Donald Miller'ın "Mavi Like Jazz" da yazar kendini bir şekilde bir münzevi olarak tanımlıyor. Bu metafor, yalnızlık ve yansıma ihtiyacını vurgular ve kendini minimal kullanım için kapsamlı şarj gerektiren kablosuz bir tornavida benzetir. Miller, kendisinin şarj edilmesi için zaman ayırmanın önemini vurgular, bu da kesinti süresinin kişisel etkinlik ve refah için çok önemli olduğunu düşündürmektedir.
Bu kendini yansıtma, araçların gerçekleştirmeden önce hazırlanması gerektiği gibi, bireylerin kendilerine dinlenme ve içgözlem anlarına izin vermesi gerektiğini gösterir. Miller'ın benzetmesi, etkinlik ve dinlenme arasındaki dengeyi gösterir, okuyuculara yeniden şarj için zaman ayırmanın, kişinin önemli olduğunda daha iyi etkileşime girmesini sağlayan temel bir yönü olduğunu hatırlatır.