Fiziksel, eylem odaklı faaliyetlere katılma arzusu, içgüdüsel ve somut deneyimlere duyulan özlemi ifade eder. Bu tür arayışlar sıklıkla, soyut başarıların eksik olabileceği bir aciliyet ve özgünlük duygusu sağlar. 'Gerçekten fiziksel' bir şeyi arzuladığımızda, bu sadece zihinsel veya duygusal tatminden daha fazlasını arzuladığımızı gösterir; ifade ve tatminde bedenin rolüne vurgu yapılır. Fiziksel aktiviteler stres için çıkış noktası, neşe kaynağı ve hatta kişisel gelişime giden yol olarak hizmet edebilir. Sınırlarımıza meydan okuyor, dayanıklılığımızı test ediyor ve bizi çevremizle ve kendimizle derinden bağlıyorlar. Fiziksel olarak etkileşime geçmek aynı zamanda mevcudiyet ve farkındalık hissini de besleyerek bizi tam olarak anda olmaya teşvik eder ve bu da hayatın koşuşturmacasının ortasında inanılmaz derecede temel oluşturabilir. Dahası, fiziksel eylemi sürdürmek, ortak çabanın bağlar ve aidiyet duygusu yarattığı topluluk oluşumuna (örneğin spor, dans, dövüş sanatları) yol açabilir. 'Bir gün' bir şeyler yapma fikri, beklentiye ve umuda yer açıyor ve bize bu tür deneyimlerin ertelenebileceğini ancak anlamlı bir hedef olarak kalacağını hatırlatıyor. Bu özlem, fiziksel aktivitenin sadece hareketten ibaret olmadığının anlaşılmasına işaret ediyor; bu, canlı, meydan okunmuş ve bağlı hissetmekle ilgilidir. Hayatı enerjiyle kucaklamak ve bedeni sadece zihni veya ruhu taşıyan bir araç olmaktan ziyade kişinin yolculuğuna aktif bir katılımcı haline getirmekle ilgilidir. Sonuçta bu alıntı, kişisel anlatımızı zenginleştiren aktif katılım ve somut deneyimlerde tatmin bulmaya yönelik evrensel bir insan arzusunu özetlemektedir.