Joseph Heller'in "Catch-22" adlı alıntı, karakterlerin karşılaştığı derin bir varoluş ikilemini yansıtıyor. Bir karakter, ölüm kaçınılmaz olduğunda hayat kurtarmanın değeri ile hayal kırıklığı ifade eder. Bu sorgulama, en iyi çabalarına rağmen, herkesin aynı ölümün kaderini karşıladığı fikriyle uğraştığı için çabalarında bir boşluk hissi vermektedir.

Dunbar'ın yanıtı, yaşamı uzatma arzusu ile mortalitenin kabulü arasındaki gerilimi vurgular. Sessizliği, onun da açık bir amacı ayırt etmeyi zor bulduğunu gösteriyor. Sonunda, her ikisi de amaç, yaşamı mümkün olduğunca uzun süre uzatmak olsa da, daha büyük anlam sorununun cevapsız kaldığını, yaşamın, ölümün ve insan deneyiminin karmaşıklıklarını gösterdiğini fark ediyor.