Çürümüş bir çocuktum. Heyecanım, neyin paçayı kurtarabileceğimi görmekten geldi.
(I was a rotten kid. My excitement came from seeing what I could get away with.)
Bu alıntı, yaramazlık ve heyecan arayışıyla dolu bir çocukluğu ortaya koyuyor. Sınırların kötü niyetle değil, belki meraktan ya da sonuçların anlaşılmamasından dolayı test edildiği bir zamanı vurguluyor. Bu tür düşünceler, gençlikteki isyanın çoğunlukla büyümenin bir parçası olduğunu hatırlatabilir ve disiplin ile rehberliğin öneminin altını çizebilir. Bu aşamanın farkına varmak, diğerlerinin geçmişteki hatalarına karşı daha büyük bir empatiye yol açabilir ve onların zaman içindeki gelişimini takdir edebilir.