Eğer hepimiz bizi temsil eden hükümetlerin yanlışlarından sorumlu olsaydık, Isabel'i düşündü, o zaman ahlaki yük çok büyük olurdu.
(If we were all responsible for the misdeeds of the governments that represent us, thought Isabel, then the moral burden would be just too great.)
"Arkadaşlar, Sevenler, Çikolata" da Isabel, bireyleri hükümetlerinin eylemlerinden sorumlu tutmanın derin ahlaki sonuçlarını yansıtıyor. Herkesin iktidardaki kişiler tarafından işlenen yanlışlarla suçlanması durumunda geleceği ezici sorumluluk ağırlığıyla boğuşur. Bu düşünce, siyasi kararların büyük zarara yol açabileceği bir dünyada etik karmaşıklıklarını düşünmesine neden oluyor.
Isabel'in iç mücadelesi kişisel ve kolektif sorumluluk ikilemini vurgular. Bireyler hükümetlerinin eylemlerini kabul edemeyebilir veya desteklemese de, bu eylemler için suçlu bulunma kavramının savunulamaz olduğunu düşündürmektedir. Bu, vatandaş olarak...