Madison'un formülasyonunda, milislerde hizmete bağlı olarak silah taşıma hakkı doğasında değil türevdi. Yakın tarihli Yüksek Mahkeme Kararı {Heller / Columbia Bölgesi, 2008} Silah taşıma hakkını doğal ve neredeyse sınırsız bir hak, Madison'un orijinal niyetleri ile açıkça çelişiyor.37
(In Madison's formulation, the right to bear arms was not inherent but derivative, depending on service in the militia. The recent Supreme Court decision {Heller v. District of Columbia, 2008} that found the right to bear arms an inherent and nearly unlimited right is clearly at odds with Madison's original intentions.37)
Joseph J. Ellis'in "The Quartet: İkinci Amerikan Devrimi'ni Orkestrasyon, 1783-1789" adlı kitabında, James Madison'ın silah taşıma hakkını, içsel bir haktan ziyade milisdeki rolüne bağlı olarak gördüğünü savunuyor. Bu perspektif, silah taşıma hakkının kolektif bir savunma yapısının bir parçası olarak anlaşıldığı tarihsel bağlamı vurgulamaktadır. Madison'un yorumu, ulusal güvenliğin sağlanmasında sivil görev ve hizmetin önemini vurgulamaktadır.
Ellis, Madison'un bakış açısını, Yüksek Mahkemenin 2008 tarihli Heller / Columbia Bölgesi'ndeki kararıyla, doğal ve neredeyse sınırsız bir bireysel hak olarak silah taşıma hakkını belirledi. Bu karar, Madison'un orijinal niyetinden ayrılıyor ve Amerika'daki silah haklarının evrimi hakkında sorular ortaya koyuyor ve kolektif bir sorumluluktan İkinci Değişikliğin daha bireysel olarak yorumlanmasına geçiş gösteriyor.