Laurie Notaro'nun "Daha güzel olacağını düşündük" kitabında yazar, birçok kadının görünüşleriyle karşılaştığı endişeleri mizahi bir şekilde yansıtıyor. Canlı bir metafor kullanarak, cildinin gözeneklerini "puding fincanlarına" benzeterek, hayal kırıklığını güzellik standartlarına uyma baskısı ile vurguluyor. Notaro'nun güvensizliklerini samimi ifadesi, üzerlerine yerleştirilen ezici beklentilerle ilgili olabilecek okuyucularla yankılanıyor.
Alıntı, kendi imajı ve güzellikte mükemmellik takıntısı ile ortak bir mücadeleyi göstermektedir. Notaro'nun esprili tarzı, hem bu endişelerin saçmalıklarını hem de yetersiz hissetmenin ilişkilendirilebilir deneyimlerini yakalar. Komedi lensi aracılığıyla okuyucuları gerçekçi olmayan bir ideal için çabalamak yerine kusurlarını kucaklamaya davet ediyor.