"Daha güzel olacağını düşündük: en salgın kızın gerçek masalları" kitabında Laurie Notaro, bazı insanların sorumluluk veya incelemeden kaçabileceklerini hissettikleri rahatlama duygusunu tartışıyor. Taslak sırasında Bush adlı genç bir adamla karşılaştırma, zorlu bir süre boyunca hesap verebilirlikten kaçma fikrini vurgular ve akıllı manevra yoluyla sonuçlardan kaçınmayı amaçlayan bir zihniyet önerir.
Notaro bu metaforu kişisel sorumluluk ve toplumsal beklentilerin karmaşıklıklarını araştırmak için kullanıyor. Alıntı, bireylerin zor durumlardan kaçarken bazen nasıl haklı hissettiklerini ve bu tür eylemlerin daha yaygın olarak kabul edildiği tarihsel anlara paralellik çekerek daha geniş bir yorumu yansıtıyor. Notaro, mizahı sayesinde okuyucuları kaçırma ve hesap verebilirlik ile ilgili kendi deneyimlerini yansıtmaya davet ediyor.