Epictetus'un "El Kitabı" ndan alıntıda yazar, hesap verebilirlik olmadan sık sık yanlış işler yapmak yerine, hatalarını kabul etmenin önemini vurgular. Kişi onları kabul etmeye ve deneyimden öğrenmeye istekli olduğu sürece ara sıra hatalar yapmanın kabul edilebilir olduğunu öne sürüyor. Bu, sadece hatalardan kaçınmaya karşı dürüstlük ve kişisel bütünlüğün değerini yansıtır.
Dahası, Epictetus çoğu zaman doğru olanı yapmaya çalışmayı savunuyor. Karakterin gerçek ölçüsünün yanlış eylemlerin yokluğu değil, onları tanımak ve bunlara sahip olmadaki samimiyet olduğunu ima eder. Bu nedenle, ara sıra hata yapmak ve dürüstlüğü kucaklamak, bu eylemlerin sorumluluğundan kaçınırken alışkanlık olarak kötü davranmaktan daha erdemlidir.