Hepsi büyük bir raket; Kendi başlarına oynuyorlar. Demek istediğim, bir silah, Meuse-Argonne gibi ünlü bir savaştan geçiyor ve bilmiyorsanız, öyle olmadığı gibi. Burada. ' Başına dokundu. Zihin, silah değil.
(It's all a big racket; they're playing it on themselves. I mean, a gun goes through a famous battle, like the Meuse-Argonne, and it's the same as if it hadn't, unless you know. It's in here.' He tapped his head. 'In the mind, not the gun.)
Philip K. Dick'in "Yüksek Kaledeki Adam" da, önem kavramı hafıza ve algı merceğiyle araştırılır. Bir karakter, bir nesnenin tarihinin ve değerinin, dikkate değer bir savaşa katılan bir silah gibi, büyük ölçüde bireysel yorumlamaya nasıl bağlı olduğunu yansıtır. Geçmişi bağlamı olmadan, nesne doğal bir anlamı yoktur; Mirası sadece onu anlayanların zihninde var.
Bu perspektif, tarih ve deneyimler hakkındaki anlayışımızın genellikle fiziksel eserlerin kendisinden ziyade zihnimizde inşa edildiğini göstermektedir. Karakter, bir nesnenin alaka düzeyinin gerçek özünün, ona eklediğimiz anılardan ve anlatılardan geldiğini ve gerçekliğimizi şekillendirme algısının gücünü vurguladığını vurgular.