Jane, sanki o günleri derisinden, gözeneklerinden, kanına ve kemiklerine almış gibi elini takvime koydu. Ama zaman bu şekilde çalışmadı. Zaman şimdiki zamanla ilgiliydi. Burası olduğunuz yerdi ve ne yaptığınız, herhangi bir anda hayata anlamını verdi.
(Jane put her hand on the calendar, as if she could take those days right in through her skin, her pores, into her blood and bones, hold them forever. But time didn't work that way. Time was all about the present. It was where you were and what you were doing, in any given moment, that gave life its meaning.)
Luanne Rice'ın "Dansla Benimle" kitabında Jane, bir takvime dokunarak değerli anları kavramak ve tutmayı özlüyor. O günleri çok varlığını emebilmesini ve anılara ve deneyimlere dayanma arzusunu vurgulayabilmesini istiyor. Ancak, zamanın böyle bir bağlantıya izin vermediğini fark eder; sürekli akar ve yakalanamaz veya içerilemez.
Anlatı, zamanın özünün şimdiki zamanda kök saldığını vurgulamaktadır. Hayattaki gerçek anlam, geçmişe yapışmaya çalışmak yerine, şu anda ne yaptığını tam olarak meşgul etmekten gelir. Bu anlayış, şimdi yaşamanın önemi ve her anı geldiği gibi takdir etme konusunda dokunaklı bir mesajı yansıtıyor.