Bir koklama almayalım, neşeli bir ağlayalım ve her zaman hatırlayalım, ne kadar uzun yaşarsanız, o kadar çabuk ölürsünüz.
(Let's not have a sniffle, let's have a jolly good cry And always remember, the longer you live, the sooner you jolly well die.)
"Mutluluğun Yeni Alışkanlıkları" nda Alexander McCall Smith, duygusal esneklik ve yaşamın karmaşıklıkları temalarını araştırıyor. Duygularımızı kabul etmenin, iyi bir ağlamayı, duyguları bastırmak yerine işlemek için sağlıklı bir yol olarak savunmanın önemini vurgular. Bu perspektif, okuyucuları savunmasızlığı kucaklamaya teşvik eder ve hayatın zorlukları karşısında üzüntü yaşamanın doğal olduğunu düşündürür.
Dahası, McCall Smith ölümün kaçınılmazlığı üzerine yansıyor ve bize hayatın sınırlı olduğunu hatırlatıyor. Yaşlandıkça, bu gerçeğin daha fazla farkında olduğumuzu ve sahip olduğumuz anlar için daha fazla takdire yol açtığını belirtiyor. Bu kavram, hayatın üzüntü getirebileceği gibi, aynı zamanda derin mutluluk ve bağlantı için fırsatlar sunduğu fikrini altyılıyarak, tam ve sevinçle yaşamaya acil bir duyguyu davet ediyor.