Yaşamın özü, Alexander McCall Smith'in "Mutluluk Yeni Alışkanlıkları" ndaki karaktere göre, sık sık sevinç ve bağlantı getiren geçici anlarda bulunur. Bu güzellik ve nezaket örnekleri, varlığımızın değerini hatırlatan, yaşamın zorluklardan ve süreksizlikten bir geri dönüş yaşamamızı sağlayan hatırlatıcılar olarak hizmet eder. Yalnızca mücadelelere odaklanmak yerine, bizi topraklayan ve dünyaya olan takdirimizi artıran bu küçük ama derin deneyimler.

Bu perspektif, bireyleri günlük yaşamlarında beklenmedik sevinç kaynaklarını aramaya ve beslemeye teşvik eder. Doğa, ilişkiler veya rastgele nezaket eylemlerinden gelseler, güzellik anlarına değer vererek, hayata daha derin bir bağlılık yaratabilir. Bu anları kabul etmek, rahatlık ve esneklik sağlayabilir ve yenilenmiş bir amaç ve anlayış duygusu ile hayatın zorluklarında gezinmemizi sağlar.