Annem bana iyi olup olmadığımı sordu. Omuz silktim ve başımı salladım. İşte gidiyorsun, dedi. Cinsel saldırının bir algı suçu olduğunu söyledi. Eğer yaralandığını düşünmüyorsan, o zaman değil, dedi. Pek çok kadın bu şeylerden bu kadar büyük bir şey yapıyor. Ama o zaman daha güçlüsün, bulmacasına geri döndü.
(Mom asked me if I was okay. I shrugged and nodded. Well, there you go, she said. She said that sexual assault was a crime of perception. If you don't think you're hurt, then you aren't, she said. So many women make such a big deal out of these things. But you're stronger then that, she went back to her crossword puzzle.)
Jeannette Walls '"Cam Kalesi" nde, anlatıcının annesinin refahını sorduğu önemli bir an var. Anlatıcı bir omuz silkme ve bir başını sallar, anneye cinsel saldırının sadece bir algı meselesi olduğunu iddia etmesini ister. Eğer kişi acı hissetmezse, o zaman bundan gerçekten etkilenmezler, bu tür travma ile mücadele eden birçok kadının deneyimlerini önemsizleştirdiğine inanır.
Annenin küçümseyen tutumu, cinsel saldırının ciddiyetini küçümseme konusunda daha geniş bir toplumsal eğilimi yansıtıyor. Kızına bir güç duygusu aşılamaya çalışırken, yorumları empati eksikliği ve konuyu çevreleyen karmaşıklıkların anlaşılmasını ortaya koyuyor. Bu etkileşim, hayatta kalanların karşılaştığı zorlukları ortaya koyar ve bu tür deneyimlerle başa çıkmada şefkat ve doğrulama ihtiyacını vurgular.