Hiç kimsenin hayatı hiçbir zaman plana göre gitmez. Peki neden planlamaya devam ediyoruz? Çünkü kim olduğumuzu bu şekilde biliyoruz. Ne olmayı planladığımıza göre. Olmaya çalıştığımız şeyle. Ve başarısız ol. 'Başarısız' demiyorum. Nişan aldığımızı ve ıskaladığımızı gördüm. Ama yine de bir şeye çarptık.
(Nobodys life ever goes according to plan. So why do we keep on planning?Because that's how we know who we are. By what we intend to be. By what we try to become. And fail.I don't say 'fail'. I saw we aim and miss. But we still hit something.)
Hayat çoğu zaman beklenmedik dönüşler alır ve bu da planlarımızın her zaman gerçeklikle uyumlu olmayabileceğinin farkına varılmasına yol açar. Buna rağmen planlama, arzularımızı ve olmaya çabaladığımız kişiyi yansıttığı için kimliğimizin önemli bir parçası olmaya devam ediyor. Bu niyetler kendimize dair anlayışımızı şekillendirir ve eylemlerimize rehberlik eder.
Belirlediğimiz her hedefe ulaşamasak da, bu hedeflere ulaşma yolculuğunun özünde değeri vardır. Sonuç ne olursa olsun denemek, farklı yollar keşfetmemize ve potansiyelimizin yeni yönlerini keşfetmemize olanak tanır. Hedefi kaçırsak bile, çoğu zaman kendimizi yol boyunca beklenmedik içgörüler ve deneyimler kazanırken buluruz.
