O kadar kalp kırıcı değil. Tom'un ölümünden sonra benimle oldu. Geçmişe baktığımda, kendime ve arkadaşlarıma bakıyorum ve bence bazılarımızın erken uyarılar sunulduğunu düşünüyorum. Sevilen birinin ölümü, ciddi bir hastalığın, bir evliliğin mücadelesi veya yalnızlığın umutsuzluğu-bu olaylar kadar trajik gibi, bizi herhangi bir akıllı arsa yapısı kadar net bir şekilde kutlamaya hizmet ederler ve bizi bir seçim yapmaya zorlarlar. Yaşamayı seçiyorum. Her gün kabzaya. Çocuklarımı yakından kucaklamak, sevgilimi tutkuyla öpmek, işime saldırmak, kitaplarımı zevk almak ve yürekten gülmek ya da arkadaşlarımla bir bebek gibi tıkamak istiyorum. Hayat büyük değil mi?
(not so heartbreaking. So it was with me after Tom's death. In retrospect, I look at myself and my friends and I think that some of us are offered early warnings. The death of a loved one, a serious illness, the struggle of a marriage, or the despair of loneliness-as tragic as these events are, they serve to box us in as clearly as any clever plot structure, forcing us to make a choice. I choose to live. Each day to the hilt. I want to hug my children close, kiss my lover passionately, attack my work, relish my books, and laugh heartily or blubber like a baby with my friends. Isn't life grand?)
(not so heartbreaking. So it was with me after Tom's death. In retrospect, I look at myself and my friends and I think that some of us are offered early warnings. The death of a loved one, a serious illness, the struggle of a marriage, or the despair of loneliness-as tragic as these events are, they serve to box us in as clearly as any clever plot structure, forcing us to make a choice. I choose to live. Each day to the hilt. I want to hug my children close, kiss my lover passionately, attack my work, relish my books, and laugh heartily or blubber like a baby with my friends. Isn't life grand?)
(0
Yorumlar)
Yazar, özellikle Tom adında bir arkadaşının ölümünden sonra, kaybın derin etkisi üzerine yansır. Bu deneyim, acı verici olsa da, yaşam için daha derin bir takdire yol açtı. Yazar, hastalık ve yalnızlık da dahil olmak üzere bu tür trajedilerin, gerçekten önemli olanlara odaklanmak için hatırlatıcılar olarak hizmet ettiğini, önemli yaşam seçimlerini yönlendirdiğini gözlemliyor.
Hayatı tamamen kucaklarken yazar, ilişkileri beslemeyi, tutkuyla işle meşgul olmayı ve günlük anlarda sevinç bulmayı seçer. Hayatın güzelliğine nasıl yenilenmiş bir perspektife yol açabileceğini vurgulayarak hayatta olduğu için bir kutlama ve minnettarlık duygusu var.
Rate the Quote
Yorum ve İnceleme Ekle
Kullanıcı Yorumları
{0} yoruma göre
Henüz yorum eklenmedi.
Yorumlar SPAM, küfürlü, konu dışı, küfür içeriyor, kişisel saldırı içeriyor veya herhangi bir türde nefreti teşvik ediyorsa yayınlanmak üzere onaylanmayacaktır.
Daha Fazlasını Gör »
Other quotes in The Book Club
Daha Fazlasını Gör »
Other quotes in kitap alıntısı
Daha Fazlasını Gör »
Popular quotes
Paranın değeri yaşa bağlı olarak özneldir. Bir yaşında, biri gerçek toplamı 145.000 ile çarpar ve bir pound bir çocuğa 145.000 pound gibi görünür. Yedi'de - Bertie'nin yaşı - çarpan 24 yaşında, böylece beş kilo 120 pound gibi görünüyor. Yirmi dört yaşında, beş kilo beş kilo; Kırk beşte 5'e bölünür, böylece bir kilo ve bir kilo yirmi peni gibi görünüyor. {Tüm Rakamlar İskoç Hükümeti Tavsiye Broşürü: Paranızı Taşıma.}
Alexander McCall Smith
Bakın, eğer bilimin eninde sonunda Tanrı'nın olmadığını kanıtlayacağını söylüyorsanız, bu konuda farklı olmalıyım. Ne kadar küçük bir kurbağa yavrusuna, bir atoma kadar götürseler de, arayışın sonunda her zaman açıklayamadıkları bir şey, her şeyi yaratan bir şey vardır.
Ve diğer tarafa ne kadar gitmeye çalışırlarsa çalışsınlar - yaşamı uzatmak, genlerle oynamak, şunu klonlamak, şunu klonlamak, yüz elliye kadar yaşamak - bir noktada hayat biter. Peki sonra ne olur? Hayat ne zaman sona erer?
Omuz silktim.
Anlıyorsun?
Arkasına yaslandı. Gülümsedi.
Sona geldiğinizde, Tanrı'nın başladığı yer burasıdır.
Mitch Albom
Benim yerime senin ölmen gerektiğini söylüyorsun. Ama dünyada bulunduğum süre boyunca benim yerime de insanlar öldü. Bu her gün oluyor. Siz gittikten bir dakika sonra yıldırım düştüğünde veya içinde olabileceğiniz bir uçak düştüğünde. Meslektaşınız hastalandığında ve siz hastalanmadığınızda. Biz bu tür şeylerin rastgele olduğunu düşünüyoruz. Ama her şeyin bir dengesi var. Biri solar, diğeri büyür. Doğum ve ölüm bir bütünün parçalarıdır.
Mitch Albom