Çocuklarımız büyüdü, hayatlarımızda biraz başarı elde ettik ve şimdi kendimizi yerine getirmek için başka bir şey arıyoruz .... Ergen olmak gibi, sadece bu sefer herkesin bakış açısını veya giydiğimiz kıyafetleri sevip sevmediğimiz umrumda değil. Ya da insanlar bizi sevse bile. O kötü rekabet bitti. Bunu her zaman kendimizi gördüğümüz, kalbimizin derinliklerinde gördüğümüz bir zaman olarak görüyorum.
(Our children are grown, we've enjoyed some success in our lives, and we're looking for something else now to fulfill ourselves....It's like being adolescents all over again, only this time we don't care if everyone likes the way we look or the clothes we wear. Or even if people like us at all. That nasty competition is over. I see this as a time to be who we've always seen ourselves as being, deep in our hearts.)
Mary Alice Monroe'nun "Kitap Kulübü" ndeki karakterler, çocukları büyüdükçe ve başarı elde ettikleri için hayatlarında dönüştürücü bir aşamayı yansıtıyor. Geleneksel rollerin ve beklentilerin ötesinde yerine getirme arzusu hissediyorlar. Bu yeni bölüm, bir özgürlük duygusunu benimsemelerine izin veriyor ve başkalarının görünüşü ve kabulü ile ilgili toplumsal baskıları atıyor. Bu zamanı nihayet gerçek benliklerini ifade etme fırsatı olarak algılarlar.
Bu aşama ergenliğe benziyor, ancak yeni bir güven ve genellikle yaşamın önceki aşamalarını tanımlayan rekabetçi doğadan serbest bırakılmasıyla işaretleniyor. Karakterler, iç kimlikleri ve bastırılmış olabilecek istekleriyle yeniden bağlantı kurarak kişisel yolculuklara başlamak için istekli. Yansımaları, özgünlük ve kendini keşfetme sevincinin bir özlemini vurgulayarak onları başkalarının görüşleri için endişe duymadan tutkuları takip etmeye teşvik ediyor.