Joseph Heller'in "Catch-22" nin bu mizahi pasajında, bir onbaşı talebini yanlış yorumladığında bir albay giderek daha fazla hayal kırıklığına uğruyor. Albay, Onbaşı'nın bir çizgiyi geri okumasını ister, ancak onbaşı kendi son çizgisini tekrarlamaya devam ederek karışıklığa neden olur. Askeri iletişimin bürokratik saçmalıklarını vurgulayarak Albay'ın öfkesi büyüdükçe durum artar.
Bu değişim, basit isteklerin yanlış anlamalara ve daha yüksek duygulara yol açabileceği bürokrasinin kaotik doğasını göstermektedir. Onbaşı, kendi sözleri ile albay arasındaki farkı tanıyamaması, hiyerarşik sistemlerde sıklıkla yaşanan hayal kırıklığını ortaya çıkararak komik gerginliğe yol açar. Heller, bu diyaloğu katı askeri protokollerin çılgınlığını ve iletişim arızalarının saçmalığını ortaya çıkarmak için kullanıyor.