Oliver, başarı genellikle başarısızlığın acı olduğu sadece rahatlama hissidir. Mutluluk, görüyorsunuz, hiçbirinde yatar, ama günlük bir ritüele bağlı kalmak ve yararlı bir şeyde emilir. Savaş bittiğinde, en büyük savaşçılar bile kaçmaz. Bahçelerine, mutfağına veya kütüphanelerine - ya da okula - geri dönerler ve hayata devam ederler. {Bayan Pearson tarafından söylediği gibi}
(Oliver, success is usually a feeling of mere relief, where failure is pain. Happiness, you see, lies in neither, but in sticking to a daily ritual and becoming absorbed in something useful. When the war is over, even the greatest warriors do not exult. They go back to their garden or kitchen or library -- or school -- and resume life.{as said by Mrs. Pearson})
"Penceredeki Kral" da Oliver, başarı ve başarısızlığın doğasını yansıtır. Başarının genellikle bir rahatlama hissi getirdiğini, başarısızlığa da acıyla eşlik ettiğini ve hiçbirinin gerçekten mutluluğa eşit olmadığını gösteriyor. Bunun yerine, gerçek yerine getirme günlük rutinlere katılmaktan ve kendini anlamlı faaliyetlere daldırmaktan gelir.
Dahası, Bayan Pearson tarafından aktarılan duygu, savaş gibi önemli mücadelelerden sonra, en başarılı bireylerin bile sıradan yaşamlarına dönmede teselli bulduğunu vurgular. Odaklarını bahçe veya okuma gibi basit zevklere geri kaydırırlar, gerçek memnuniyetin zafer anlarından ziyade gündelik olduğunu gösterirler.