Gerçek hayatın trajedilerinden biri, arka plan müziğinin olmamasıdır.
(One of the tragedies of real life is that there is no background music.)
Annie Proulx'un "The Gönderim Haberleri" nde, "Gerçek Hayatın Trajedilerinden biri, arka plan müziği olmaması", insan deneyimi hakkında derin bir gözlemi yansıtıyor. Hayatın, müziğin sağlayabileceği duygusal rezonansta sıklıkla sıkıcı veya eksik hissedebileceğini düşündürmektedir. Bu yokluk, filmlerde veya kitaplarda bulabileceğimiz rahatlatıcı veya canlandırıcı bir film müziği olmadan zorluklarımızda gezinmemize neden olabilir. Alıntı, günlük yaşamlarımızda daha derin bir duygusal bağlantının özlemini kapsıyor.
Bu içgörü, genellikle dramatik puanlar eşlik eden kurgusal anlatıların heyecanı ve karşılaştığımız bazen sıradan gerçeklik arasındaki kontrastı vurgular. Dikkat çekici anlarla dolu bir dünyada, “arka plan müziği” eksikliği bireysel hikayelerimizi daha az canlı hissettirebilir. Proulx'un sözleri, okuyuculara, sessizlikte bile, kendi yaşamlarının güzelliğini ve karmaşıklığını tanımalarını, sesin yapay gelişmeleri olmadan hem sevinç hem de üzüntüyle gezinmede insan varlığının özünü yakalamalarını hatırlatır.