Dünyamıza sahip olmak geçici bir konudur: sahipliğimizi çevremize damgalarız, bizim hakkımızda toprağa tanıdık isimler veriyoruz, kendimizin heykellerini dikiyoruz, ancak tüm bunlar çok hızlı, çok kolay süpürülüyor. Dünyanın sonsuza dek bizim olduğunu düşünüyoruz, ancak gecekondulardan biraz daha fazlasıyız.
(Our possessing of our world is a temporary matter: we stamp our ownership upon our surroundings, give familiar names to the land about us, erect statues of ourselves, but all of this is swept away, so quickly, so easily. We think the world is ours for ever, but we are little more than squatters.)
Alexander McCall Smith'in "İltifatların Dikkatli Kullanımı" nın alıntısı, insan sahipliğinin ve dünyadaki varlığın kısa doğası üzerinde yansıyor. İnsanlar, toprağa hakimiyetlerini adlandırarak, anıtlar inşa ederek ve topraklarını işaretleyerek iddia etmeye çalışırken, bu eylemlerin sonuçta çok az kalıcılık olduğunu göstermektedir. Çevremizdeki dünyaya yönelik iddialarımız yüzeysel ve geçicidir.
Bu perspektif, insanlığın Dünya'daki zamanının geçici olduğunu hatırlatan mutlak sahiplik kavramına meydan okuyor. Aidiyet ve kalıcılık duygusu hissedebiliriz, ancak gerçekte, nihayetinde bize ait olmayan bir alanı işgal eden gecekondulara benziyoruz. Pasaj, okuyucuları varlıklarının süreksizliği ve miraslarının etkisi üzerinde düşünmeye teşvik eder.