Her zaman lanet olsun, her zaman bir adım geride. Her zaman bir dakika geç. Her zaman ileride bir rüya. Abbi için durum böyle olmasını istemiyorum. Onun arkasına düşmemeye kararlıyım, ama önünde de değil. Onu sadece üç hafta boyunca tanıyorum ve onu ilk gördüğümde hafızamda hala taze. Onun yanında olmak istiyorum, adım adım
(Always, damn, always one step behind. Always a minute late. Always a dream ahead. I don't want that to be the case with Abbi. I am determined not to fall behind her, but not in front either. I've only known her for three weeks and the first time I saw her is still fresh in my memory. I want to be next to her, step by step)
Anlatıcı, her zaman senkronize olma, sürekli olarak geri dönen veya hayallerin peşinden koşan bir his ifade eder. Bu geç kalma ya da anı kaçırma duygusu, özellikle Abbi ile bağlantıları söz konusu olduğunda, bunlara ağır bir şekilde ağırlık verir. Anlatıcı, yolculuğunu gölgede bırakmadan onunla birlikte kalmanın önemini vurgular.
Abbi'yi sadece üç hafta boyunca tanıyan anlatıcının yakın, eşit bir bağı sürdürme arzusu aşikardır. İlk toplantının kalıcı bir etkisi oldu ve anlatıcı Abbi’nin deneyimlerini paylaşmak istiyor. Bu belirleme, rekabet veya mesafe tuzaklarından kaçınırken derin oturmuş bir bağlantı ihtiyacı yansıtır.