Vermeyi çok seviyordu - her zaman bunu hissetmişti - ve şimdi bu sevgiyi verebileceği biri vardı ve biliyordu, iyi olduğunu biliyordu; Çünkü bizi kurtaran şey budur, acımızı ve kederimizi katlanılabilir yapan şey budur - başkalarına bu sevgi vermek, kalbin bu paylaşımı.
(She had so much love to give - she had always felt that - and now there was somebody to whom she could give this love, and that, she knew, was good; for that is what redeems us, that is what makes our pain and sorrow bearable - this giving of love to others, this sharing of the heart.)
Kahraman, sevginin ve insan bağlantısının doğası hakkında derin bir farkındalık yaşar. İçinde her zaman bol miktarda sevgi hissetti, ama sadece şimdi onu hak eden birini buluyor. Bu tanıma, sevincini ve yerine getirilmesini getirerek vermenin dönüştürücü gücünü gösteriyor. Aşk onun için bir güç ve şifa kaynağı haline gelir.
Bu alıntının özü, gerçek kurtuluşun sevgiyi başkalarıyla paylaşma yeteneğimizde yattığını vurgulamaktadır. Yaşamın zorluklarına ve üzüntülerine rağmen, sevgi verme eyleminin acemizi daha katlanılabilir hale getirebileceğini vurgular. Bu karşılıklı sevgi değişimi, hayatlarımızı derinden geliştiren ve anlamlı ilişkileri teşvik eden şeydir.