"Catch-22" de Joseph Heller, gülümsemesi derin bir iç mücadeleyi yansıtan karmaşık bir karakter sunar. Her gülümsediğinde, özünü tanımlayan üzüntü ile keskin bir tezat oluşturur ve derin bir duygusal çatışmayı vurgular. Bu ikilik, dışa doğru ilgi çekici olan, ancak insan duygularının karmaşıklıklarını tasvir eden üzüntü ağırlığını taşıyan birinin deneyimini yakalar.

İfade, görünüşlerin nasıl aldatıcı olabileceğini gösteren sevinç ve umutsuzluğun yan yana geldiğini gösterir. Okuyucuları her bir gülümsemenin arkasındaki hikayeleri düşünmeye davet ederek insanların gerçek duygularını sık sık bir cephenin arkasında gizlediklerini hatırlatır. Bu karakter sayesinde Heller, güvenlik açığı temalarını ve dış koşulların kişisel mutluluk üzerindeki etkisini araştırıyor.